Telefon
WhatsApp
KARAKIZ

       Hayvanlarda sadece karnını doyurma ve güvende olma üzerine kurulu olan hayat, insanlarda çok daha karmaşık! Bu da karmaşık bir ilişkiler ağına ve “çıkar” dediğimiz o illet duruma neden oluyor. Şimdi buna küçük bir öyküyle bakalım.

İşte KARAKIZ’ın öyküsü…

       Bütün gün arkadaşlarıyla birlikte dolaştığı kırlarda yorulmuştu. Dışarıda yemek yemişti yemesine ama mutat olduğu üzere geldiği bu mekânda az sonra gelmesini beklediği leziz yemekleri sabırsızlıkla bekliyordu. Derken az sonra salonun büyük kapısı gıcırdayarak sonuna kadar açıldı. Gelen garsondu. Bekleyenlerin gözü özenle hazırlanan ziyafetin üstündeydi. Karakız ve arkadaşlarında hareketlenme başladı. Ahırda yemek servisi başlamıştı. Bu mevsimde merada azalan ot ineklerin karnını doyurmaya yetmiyordu. Bu yüzden kuru saman ve üzerine konulan suyla yoğrulmuş yem bu açığı kapatıyordu.

       Karakız önüne gelen yiyeceği iştahla yemeye başladı. Göz ucuyla baktığı hemen yanındaki arkadaşı Sarıkız da kendisi gibi karnını doyurmakla meşguldü. Ona biraz daha fazla yem mi konulmuştu ne? Biraz daha yakından görmek ve yapabilirse hakkı olan yemden tırtıklamak için başını Sarıkız’a doğru uzattığı anda Sarıkız’ın boynuz darbesi geldi. Benim yemeğime dokunma, diyordu arkadaşı! Oysaki bütün gün çayırda beraber dolaşmamışlar mıydı? Neyse kendi önüme döneyim, dedi Karakız. Ama o da ne? Sarıkız’la oyalanırken, diğer yanındaki Benli, kendisine ait yemi bitirmiş şimdi de onun yemine yumulmuştu. Kan beynine sıçradı bir anda! Bir hışımla Benli’ye öyle bir kafa darbesi attı ki Benli neye uğradığını şaşırdı. Yedirmem, dedi Karakız! Ben hakkımı yedirmem!

       Ahırdaki bütün inekler büyük bir iştahla yedikleri saman ve yemi az sonra bitirdiler. Hepsinin karnı fazlasıyla doymuştu. Az önce aralarında sürtüşme yaşanan Karakız, Sarıkız ve Benli koyu bir sohbete daldılar. Komşu ahırdaki sürünün ne kadar açgözlü olduğundan bahsettiler. Yolda gördükleri sıska ineğin açlığını onun beceriksizliğine bağladılar. Bugün çayırda otlarken dere kenarındaki küçük bir yonca topluluğu için birbiriyle kavga eden iki inekten dem vurup, ne kadar cahiller diyerek gülüştüler!

        Her akşam yaptığı garsonluk vazifesini tamamlayan bakıcı, ineklerin tekrar acıkacağı ve ahırdaki huzur ikliminin biteceği sabah saatlerine kadar artık rahattı!

 

Kahramanmaraş Özel Karaoğlan kişisel gelişim kursu

0 Yorum

Henüz Yorum Yapılmamıştır.! İlk Yorum Yapan Siz Olun

Yorum Gönder

Lütfen tüm alanları doldurunuz!

Reklam

Sidebar Alt Kısım İkili Reklam Alanından İlki 150x150

Kahramanmaraş Nöbetçi Eczaneler

Sidebar Alt Kısım İkili Reklam Alanından İlki 150x150
Sidebar Alt Kısım İkili Reklam Alanından İlki 150x150

E-Bülten Aboneliği